آموزش جامع رست قهوه: از دانه سبز تا قهوه خوش‌طعم

آموزش جامع رست قهوه: از دانه سبز تا قهوه خوش‌طعم

تا به حال برایتان پیش آمده که طعم قهوه‌ای را بچشید و فکر کنید چرا این‌قدر تلخ، ملایم یا پیچیده است؟ این تفاوت‌ها به رست قهوه برمی‌گردد. فرآیند رست قهوه یکی از مهم‌ترین عواملی است که روی طعم، عطر و حتی ویژگی‌های ظاهری قهوه تأثیر می‌گذارد. رست کردن قهوه تنها یک روش معمولی برای آماده‌سازی دانه‌ها نیست، بلکه علمی دقیق و هنری پیچیده است که نیاز به تخصص و تجربه دارد. هر مرحله از رست می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر کیفیت نهایی قهوه بگذارد. با انتخاب نوع رست مناسب، می‌توانید تجربه‌ای بهینه و دلخواه را از قهوه خود به دست آورید. در این مقاله به آموزش جامع مراحل رست قهوه می‌پردازیم و به شما کمک می‌کنیم تا درک عمیق‌تری از برشته کردن دانه‌های قهوه داشته باشید.

انواع رست قهوه

رست قهوه به چهار نوع اصلی تقسیم می‌شود: لایت رست قهوه، مدیوم رست قهوه، رست مدیوم-دارک و دارک رست قهوه. هر یک از این نوع رست‌ها تأثیرات متفاوتی بر روی طعم، عطر و حتی میزان اسیدیته و تلخی قهوه دارند. در زیر به توضیحات دقیق‌تری درباره هر نوع می‌پردازیم:

 

  1. لایت رست قهوه: دانه‌های قهوه با این نوع رست دارای رنگ روشن و اسیدیته بالاتری هستند. این نوع رست معمولاً طعم‌های میوه‌ای، گلی و روشن را به نمایش می‌گذارد و برای افرادی که به دنبال طعم‌های شاداب و ملایم در قهوه هستند، مناسب است. همچنین، لایت رست کمترین میزان تلخی را در بین انواع رست دارد و برای قهوه‌هایی مثل عربیکا عالی است.         
  • دما: معمولاً بین ۱۹۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد.
  • زمان رست: حدود ۱۰ تا ۱۲ دقیقه. 
  1. مدیوم رست قهوه: در این نوع رست، دانه‌ها به رنگ قهوه‌ای متوسط درمی‌آیند و ویژگی‌های بیشتری از طعم‌هایی مانند شکلات، کارامل و حتی مغزها (مثل فندق) آشکار می‌شوند. مدیوم رست یکی از پرطرفدارترین انواع رست است و تعادل مناسبی بین اسیدیته، تلخی و بدن قهوه ایجاد می‌کند. همچنین، این نوع رست سطح کافیین نسبتاً بالایی را حفظ می‌کند. 
  • دما: معمولاً بین ۲۰۰ تا ۲۱۰ درجه سانتیگراد.
  • زمان رست: حدود ۱۲ تا ۱۵ دقیقه.
  1. رست مدیوم-دارک: دانه‌های قهوه با این نوع رست، به رنگ قهوه‌ای تیره در می‌آیند و طعم‌های غنی‌تری مانند شکلات تلخ و ادویه‌ها در آن‌ها پدیدار می‌شود. این نوع رست برای قهوه اسپرسو ایده‌آل است و معمولاً تلخی بیشتری نسبت به مدیوم رست دارد. 
  • دما: معمولاً بین ۲۱۰ تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد.
  • زمان رست: حدود ۱۵ تا ۱۸ دقیقه.
  1. دارک رست قهوه: در دارک رست، دانه‌ها بسیار تیره شده و طعم‌های دودی، تلخ و شدیدتری غالب می‌شوند. این نوع رست برای افرادی که به دنبال طعم‌های قوی، تلخ و کم اسیدیته هستند، مناسب است. دارک رست بیشترین میزان برشته شدن را دارد و معمولاً قهوه‌هایی که برای تهیه قهوه فرانسوی یا اسپرسو استفاده می‌شوند، در این دسته قرار می‌گیرند.
  • دما: معمولاً بین ۲۲۰ تا ۲۴۰ درجه سانتیگراد.
  • زمان رست: بیشتر از ۱۸ دقیقه.

مراحل رست قهوه

آموزش رست قهوه شامل مراحل مختلفی است. در رست تخصصی قهوه، هر مرحله نقش کلیدی در تعیین کیفیت و طعم نهایی قهوه دارد. به همین دلیل، شناخت دقیق این مراحل برای دستیابی به رستی عالی از اهمیت بسیاری برخوردار است:

  1. مرحله خشک کردن: این اولین مرحله از رست است که در آن دانه‌های قهوه سبز خام، رطوبت خود را از دست می‌دهند. خشک کردن دانه‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ چرا که آماده‌سازی مناسب دانه‌ها برای مراحل بعدی رست در این مرحله انجام می‌شود.
  2. مرحله ترک اول: در این مرحله، دانه‌های قهوه شروع به ترکیدن می‌کنند که به آن "ترک اول" می‌گویند. این ترکیدن به دلیل افزایش دما و از دست دادن آب اتفاق می‌افتد. طعم و عطر قهوه در این مرحله به وضوح تغییر می‌کند و شروع به پدیدار شدن می‌کنند.
  3. مرحله ترک دوم: این مرحله زمانی رخ می‌دهد که دانه‌ها به دمای بسیار بالاتری می‌رسند و برای دارک رست قهوه اهمیت زیادی دارد. ترک دوم باعث می‌شود که دانه‌ها به رنگ بسیار تیره‌ای برسند و طعم‌های دودی و تلخی بیشتری در قهوه ایجاد شود.

تغییرات در طول رست

در طول فرآیند رست، تغییرات فیزیکی و شیمیایی زیادی در دانه‌های قهوه رخ می‌دهد. این تغییرات شامل افزایش حجم دانه‌ها، کاهش وزن، تغییر رنگ از سبز به قهوه‌ای، و آزاد شدن روغن‌های طبیعی دانه‌ها است. این روغن‌ها نه تنها به عطر و طعم قهوه کمک می‌کنند، بلکه در حس دهانی و بافت نهایی قهوه نیز نقش دارند.

یکی از تغییرات مهمی که در طول رست اتفاق می‌افتد، کاراملیزه شدن قندهای طبیعی موجود در دانه‌هاست که باعث ایجاد طعم‌های شیرین و گاه تلخ می‌شود. دانستن این تغییرات به شما کمک می‌کند تا درک بهتری از این که چرا قهوه را رست می‌کنند، داشته باشید و بتوانید انتخاب بهتری برای طعم دلخواه خود داشته باشید.

1.تأثیر رست بر میزان کافئین

  • میزان کافئین در رست‌های روشن:

    • کافئین یکی از ترکیبات پایدار در دانه‌های قهوه است که تحت تأثیر رست قرار نمی‌گیرد، به این معنی که در دانه‌های رست شده چه روشن و چه تیره، میزان کافئین تقریبا ثابت باقی می‌ماند.
    • با این حال، در رست‌های روشن، دانه‌ها بیشتر حفظ می‌شوند و طعم‌های اسیدی‌تر و طراوت بیشتری دارند که در نتیجه ممکن است کافئین بیشتری در یک فنجان قهوه قرار بگیرد (از آنجا که دانه‌ها به طور فشرده‌تر و درشت‌تر باقی می‌مانند).
  • میزان کافئین در رست‌های تیره:

    • دانه‌های رست شده به صورت تیره‌تر (دارک رست) ممکن است مقداری از وزن خود را از دست بدهند زیرا بخشی از محتویات دانه مانند آب و ترکیبات فرار دیگر در طول رست از بین می‌روند.
    • این به این معناست که هر گرام از قهوه رست‌شده تاریک ممکن است کمتر از قهوه رست‌شده روشن کافئین داشته باشد.
    • اما در عمل، تأثیر بر میزان کافئین در فنجان نهایی معمولاً کمتر مشهود است زیرا دانه‌های رست تیره‌تر معمولاً بیشتر آسیاب می‌شوند و نتیجه‌اش این است که ممکن است در هر فنجان، مقدار کافئین مشابهی باشد.

2.تأثیر رست بر اسیدها

اسیدهای موجود در قهوه تأثیر زیادی بر طعم و خواص سلامتی آن دارند. برخی از این اسیدها به خصوص اسید کلروژنیک دارای خواص ضد التهابی و ضد سرطانی هستند.

  • رست‌های روشن (لایت رست):

    • در رست‌های روشن، اسیدهای موجود در دانه‌ها مانند اسید کلروژنیک (که مسئول اسیدیته‌های میوه‌ای و تیز در قهوه هستند) به طور نسبی حفظ می‌شوند. این اسیدها در هنگام رست در دماهای پایین‌تر به طور کامل تجزیه نمی‌شوند.
    • در نتیجه، قهوه‌هایی با رست روشن طعم‌های تیز، میوه‌ای و گاهی گیاهی را ارائه می‌دهند.
  • رست‌های تیره‌تر (مدیوم-دارک و دارک رست):

    • در رست‌های تیره‌تر، اسیدهای موجود در دانه‌ها به تدریج تجزیه می‌شوند. در دمای بالاتر، اسیدها بیشتر تجزیه می‌شوند و در نتیجه اسیدیته کاهش می‌یابد.
    • این باعث می‌شود قهوه‌های رست تیره‌تر طعم‌های نرم‌تر، شیرین‌تر و کمتر اسیدی (اما با طعم‌های تلخ‌تر و دودی‌تر) داشته باشند.

 3. تأثیر رست بر قندها

  • رست‌های روشن (لایت رست):

    • در رست‌های روشن، قندهای موجود در دانه‌ها به طور کامل تجزیه نمی‌شوند و هنوز می‌توانند طعم‌های شیرین و کاراملی را ایجاد کنند.
    • این باعث می‌شود قهوه‌هایی که به طور سبک رست شده‌اند، طعم‌هایی با شیرینی‌های طبیعی و پیچیدگی بیشتری داشته باشند.
  • رست‌های تیره‌تر (مدیوم-دارک و دارک رست):

    • در رست‌های تیره‌تر، فرآیند کاراملی شدن قندها کامل‌تر است. در نتیجه، طعم‌های کاراملی، شکلاتی و حتی تلخی‌های سوخته در قهوه ایجاد می‌شود.
    • هرچه دانه بیشتر رست شود، شیرینی قهوه کمتر خواهد شد و طعم‌های دودی و تلخ بیشتر غالب می‌شوند.

4. تأثیر رست بر روغن‌ها

  • رست‌های روشن (لایت رست):

    • در این نوع رست، روغن‌های موجود در دانه‌ها به طور کامل از دانه‌ها خارج نمی‌شوند و قهوه‌هایی با طعم‌های روشن‌تر و کمتر چرب به دست می‌آید.
    • به همین دلیل، این نوع قهوه‌ها معمولاً صاف‌تر و خوشبوتر هستند.
  • رست‌های تیره‌تر (مدیوم-دارک و دارک رست):

    • در رست‌های تیره‌تر، دانه‌ها روغن بیشتری آزاد می‌کنند که باعث می‌شود قهوه به رنگ تیره‌تر و روغنی‌تر درآید. این روغن‌ها طعم‌های کرمی و غلیظ‌تر به قهوه می‌دهند.

 5. تأثیر رست بر ترکیبات معطر

  • رست‌های روشن (لایت رست):

    • در این رست‌ها، ترکیبات معطر طبیعی دانه‌ها بیشتر حفظ می‌شوند و قهوه‌های رست‌شده روشن معطرتر و پیچیده‌تر خواهند بود. طعم‌های میوه‌ای، گل‌دار و گیاهی بیشتر احساس می‌شوند.
  • رست‌های تیره‌تر (مدیوم-دارک و دارک رست):

    • با رست دانه‌ها در دمای بالاتر، بیشتر ترکیبات معطر از بین می‌روند و به جای آن‌ها، عطرهایی مانند دودی، شکلاتی، کاراملی و سوخته ظاهر می‌شود.

 6.تأثیر رست بر آنتی‌اکسیدان‌ها

  • آنتی‌اکسیدان‌ها در دانه قهوه به طور طبیعی وجود دارند و نقش مهمی در کاهش استرس اکسیداتیو در بدن دارند. این ترکیبات، از جمله اسید کلروژنیک، به میزان قابل توجهی در قهوه‌های روشن‌تر حفظ می‌شوند.
  • رست‌های روشن (لایت رست):

    • دانه‌های قهوه‌ای که به صورت روشن رست شده‌اند، بیشتر آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی خود را حفظ می‌کنند. اسید کلروژنیک یکی از مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌ها است که در این رست‌ها به میزان بیشتری یافت می‌شود.
    • این آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند به کاهش التهاب، بهبود سلامت قلب و کاهش خطر بیماری‌های مزمن کمک کنند.
  • رست‌های تیره‌تر (مدیوم-دارک و دارک رست):

    • با توجه به دمای بالای رست در این نوع قهوه‌ها، بخش زیادی از اسید کلروژنیک تجزیه می‌شود و در نتیجه میزان آنتی‌اکسیدان‌ها کاهش می‌یابد.
    • بنابراین، قهوه‌های رست شده به صورت تیره‌تر ممکن است خواص ضد التهابی کمتری داشته باشند، اما هنوز از آنتی‌اکسیدان‌های دیگری برخوردار هستند که در طی فرآیند رست تشکیل می‌شوند.

شکستن شیمیایی دانه‌ها (Cracking Process)

در طول فرآیند رست قهوه، دانه‌ها تحت تأثیر دما قرار می‌گیرند و تغییرات شیمیایی زیادی رخ می‌دهد. یکی از این تغییرات، شکستن شیمیایی دانه‌ها است که به دو مرحله تقسیم می‌شود: کرک اول و کرک دوم.

  • کرک اول (First Crack):

    • توضیح: در این مرحله، دانه‌ها شروع به ترکیدن می‌کنند. این کرک به دلیل افزایش فشار بخار و گازها در داخل دانه است که باعث شکستن پوسته خارجی دانه می‌شود.
    • زمان وقوع: کرک اول معمولاً در دمای حدود ۱۹۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد رخ می‌دهد.
    • اثر بر طعم: در این مرحله، طعم‌های اولیه قهوه نمایان می‌شوند. کرک اول معمولاً با رست‌های سبک‌تر (لایت رست) همراه است که ویژگی‌های میوه‌ای و اسیدیته را در طعم نهایی حفظ می‌کند. این مرحله به‌طور کلی نشان‌دهنده‌ی این است که دانه‌ها آماده هستند تا طعم‌های طبیعی خود را نمایش دهند.
  • کرک دوم (Second Crack):

    • توضیح: این مرحله معمولاً زمانی رخ می‌دهد که دانه‌ها به دمای حدود ۲۱۰ تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد می‌رسند. در این مرحله، دانه‌ها شکسته‌تر می‌شوند و بخار بیشتر از دانه‌ها آزاد می‌شود. این مرحله معمولاً با دانه‌های رست تیره‌تر همراه است.
    • زمان وقوع: کرک دوم معمولاً در رست‌های مدیوم-دارک یا دارک رخ می‌دهد.
    • اثر بر طعم: پس از کرک دوم، دانه‌ها ویژگی‌های تلخ‌تر، دودی‌تر و کاراملی‌تر پیدا می‌کنند. این مرحله به‌طور معمول با طعم‌های سوخته‌تر و عمیق‌تر همراه است.

تأثیر شکستن شیمیایی بر طعم قهوه:

  • کرک اول: نشان‌دهنده‌ی حفظ طعم‌های میوه‌ای، اسیدی و گل‌دار است و بیشتر در رست‌های لایت یا مدیوم رست مشاهده می‌شود.
  • کرک دوم: نشان‌دهنده‌ی تغییرات شیمیایی عمیق‌تر در دانه‌ها است و بیشتر در رست‌های دارک و مدیوم-دارک قابل مشاهده است. در این مرحله، طعم‌های تلخ‌تر، شکلاتی، دودی و سوخته غالب می‌شوند.

در نهایت، شکستن شیمیایی دانه‌ها به طور مستقیم به ویژگی‌های طعم قهوه مربوط می‌شود و رسترها با توجه به زمان و درجه حرارت، می‌توانند این فرآیند را به دقت مدیریت کنند تا قهوه‌ای با طعم‌های دلخواه و پیچیده ایجاد کنند.

عوامل تاثیرگذار بر رست قهوه

1.نوع دانه قهوه

     گونه گیاهی (Arabica یا Robusta):

  •   دانه‌های عربیکا معمولاً طعم ملایم‌تر و شیرین‌تری دارند، در حالی که روبوستا طعم قوی‌تر و تلخ‌تری ارائه می‌دهد.

      منطقه رشد:

  • شرایط اقلیمی و ارتفاع منطقه کشت می‌تواند بر ترکیب شیمیایی دانه‌ها تأثیر بگذارد و در نتیجه، نحوه رست آنها را تحت تأثیر قرار دهد.

2.سطح رطوبت دانه‌ها

  • دانه‌هایی که دارای رطوبت بالاتری هستند، زمان بیشتری برای گرم شدن نیاز دارند. رطوبت می‌تواند نحوه انتقال حرارت در طول رست را تغییر دهد.

3.درجه و سبک رست

  • رست روشن (Light Roast): طعم‌های اسیدیته بالا و میوه‌ای بیشتر حفظ می‌شود.
  • رست متوسط (Medium Roast): تعادل خوبی بین اسیدیته و شیرینی ایجاد می‌شود.
  • رست تیره (Dark Roast): طعم‌های دودی و تلخ‌تر غالب می‌شوند، و عطر اصلی دانه‌ها کاهش می‌یابد.

4.دمای رست

  • دمای معمول برای رست بین ۱۸۰ تا ۲۵۰ درجه سانتی‌گراد است. تغییرات دما می‌تواند فرآیند شیمیایی داخل دانه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، مانند کاراملی شدن قندها و تبدیل اسیدها.

5.زمان رست

  • زمان کوتاه‌تر می‌تواند به حفظ ویژگی‌های اصلی دانه‌ها کمک کند، اما زمان طولانی‌تر طعم‌های قوی‌تر و پیچیده‌تری ایجاد می‌کند.

6.نوع تجهیزات رست

  • دستگاه‌های درام (Drum Roaster):

                حرارت غیرمستقیم و یکنواخت ارائه می‌دهند.

    • در این دستگاه‌ها، دانه‌های قهوه در یک درام چرخان قرار می‌گیرند که به صورت مداوم گرم می‌شوند. این روش به طور معمول یکنواخت‌ترین و بهترین نتیجه را از نظر طعم می‌دهد، زیرا حرارت به تدریج به دانه‌ها منتقل می‌شود.
  • دستگاه‌های هوای گرم (Fluid Bed Roaster):

              گرما را سریع‌تر به دانه‌ها منتقل می‌کنند و برای رست روشن مناسب هستند.

    • در این دستگاه‌ها، دانه‌های قهوه توسط جریان هوای داغ رست می‌شوند. در این روش، دانه‌ها معمولاً بیشتر از رست‌کننده‌های درام به حرکت در می‌آیند و فرآیند رست سریع‌تر است.
  • رست‌کننده‌های سیاره‌ای (Fluid Bed Roasters):

    • این دستگاه‌ها مشابه رست‌کننده‌های هوا عمل می‌کنند، با این تفاوت که دانه‌ها به صورت معلق در جریان هوا قرار می‌گیرند. این دستگاه‌ها معمولاً به سرعت دانه‌ها را رست می‌کنند.

7.شکستن شیمیایی دانه‌ها

  • دو "صدای شکسته شدن" (First Crack و Second Crack) در طول رست رخ می‌دهد:
    • صدای اول: نشان‌دهنده آزاد شدن بخار و گازهای داخلی دانه است.
    • صدای دوم: شروع شکست ساختار دانه و نزدیک شدن به رست تیره‌تر.

8.خنک کردن دانه‌ها

  • پس از اتمام رست، دانه‌ها باید به سرعت خنک شوند تا از ادامه فرآیند پخت جلوگیری شود. این مرحله بر تعادل طعم‌ها اثر می‌گذارد.

9.ترکیب شیمیایی دانه

  • وجود قندها، چربی‌ها و اسیدهای آمینه تأثیر زیادی بر واکنش‌های شیمیایی (مانند واکنش مایارد) در طول رست دارد و باعث ایجاد طعم‌های متنوع می‌شود.

10.تجربه و حساسیت رستر

  • مهارت و تجربه فرد رستر در تنظیم دما، زمان و بررسی وضعیت دانه‌ها بسیار مهم است. توجه به تغییر رنگ، بو و صدا از نشانه‌های کلیدی است.

نتیجه‌گیری

رست قهوه یک فرآیند پیچیده و حیاتی است که نیاز به دقت، تجربه و دانش فنی دارد. با یادگیری مراحل و تفاوت‌های موجود بین انواع رست‌ها، می‌توانید قهوه‌ای متناسب با سلیقه و نیازهای خود تهیه کنید و از هر فنجان قهوه لذت ببرید. ما در کارخانه رست قهوه دنیلوس، با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و تجربه‌ای عمیق در زمینه رست قهوه، تلاش می‌کنیم بهترین دانه‌های قهوه از سراسر جهان را با دقت و دانش تخصصی تهیه و به صورت حرفه‌ای رست کنیم. هدف ما ارائه تجربه‌ای بی‌نظیر از طعم‌های منحصر به فرد قهوه در هر فنجان شماست

اشتراک گذاری:

نظر بدهید